درسی که روزگاربمن داد

درسی که روزگار به آدم میدهد معمولا توأم بادرد است ولی بسیار ارزشمند و قیمتی است .میخواهم درسی که روزگار بمن آموخت راباشما به مشارکت بگذارم .
ازوقتی که خودم راشناختم همیشه آدم باشرم وحیائی بودم و ذاتا مهربان.اصلا دوست نداشتم باسخنی کسی رابرنجانم حتی اگر نگفتن آن حرف به ضررخودم تمام میشد.
نه گفتن برایم غیر ممکن بود وقتیکه میتوانستم بله بگویم .یکی از دوستان چندی پیش بمن گفت:رفتارتو طوری است که انگار به طرف مقابل میگویی ازمن سوء استفاده بکن ،حق